Ocena wydolności fizycznej jest kluczowym elementem diagnostyki medycznej, zwłaszcza w przypadku pacjentów z różnymi schorzeniami serca, płuc, czy układu krążenia. Jednym z popularnych testów wykorzystywanych w celu oceny wydolności fizycznej jest tzw. próba wysiłkowa. Czym jest wartość MET, uzyskana po przebytej próbie wysiłkowej?

Test wysiłkowy dostarcza ważnych informacji na temat zdolności organizmu do wykonywania intensywnego wysiłku fizycznego i ma duże znaczenie w planowaniu terapii oraz określeniu poziomu aktywności fizycznej, który jest bezpieczny dla pacjenta. W tym artykule wyjaśnimy, czym dokładnie jest ilość osiągniętych MET i jak interpretować wyniki, zwłaszcza w przypadku osiągnięcia określonej wartości, takiej jak 10 MET.

Czym jest wartość MET?

Skrót MET pochodzi od angielskiego terminu „Metabolic Equivalent of Task” i oznacza ekwiwalent metaboliczny zadania. Test MET jest procedurą diagnostyczną polegającą na ocenie wydolności fizycznej pacjenta w warunkach kontrolowanych. W trakcie tej próby pacjent jest poddawany wysiłkowi fizycznemu, a lekarze monitorują jego reakcję, w tym zmiany w tętnie, ciśnieniu krwi i ogólnym samopoczuciu.

Podczas testu MET, pacjent jest zazwyczaj proszony o wykonywanie ćwiczeń, takich jak chodzenie na bieżni, jazda na rowerze, czy wspinaczka po schodach, przy różnych stopniach intensywności. W miarę jak intensywność wysiłku wzrasta, organizm musi dostarczyć więcej tlenu i energii, co jest mierzone w MET. Jeden MET odpowiada podstawowej przemianie materii (BMR), czyli ilości energii zużywanej w spoczynku. Przykładowo, jedno MET to zużycie energii, które potrzebne jest do podtrzymywania życia w spoczynku, co odpowiada około 3,5 ml tlenu na kilogram masy ciała na minutę.

Prościej tłumaczy MET powyższa tabela.

W lewym dolnym rogu jest kobieta siedząca przed telewizorem. Załóżmy, że waży 65 kg i siedzi oglądając coś w TV przez równą 1 godzinę. W tym czasie kobieta „spali” 65kcal. Przesuwając się w prawo w kolejnych kolumnach możemy niejako przemnożyć trwanie jakieś aktywności x ilość MET.

W ten sposób piąta kolumna przedstawia wysiłki bardzo ciężkie (11-16 MET). Jeżeli założylibyśmy, że Justyna Kowalczyk byłaby tą samą panią zprzed TV ważącą 65kg to w ciągu godziny zmagań o najlepsze miejce w wyścigu mogłaby spalić 65kg x 11MET co daje spalonych 715kcal!

Interpretacja wyników

Wynik MET jest istotny, ponieważ pozwala określić zdolność pacjenta do wykonywania różnych działań fizycznych oraz ocenić wpływ wysiłku na jego organizm. Przykładowo, wynik 10 MET oznacza, że pacjent jest w stanie wykonywać zadania o intensywności równoważnej zużyciu 10 razy więcej energii niż w spoczynku. Jest to wynik, który może być uważany za bardzo dobry i wskazywać na dobrą wydolność fizyczną.

Jeśli pacjent osiągnął wynik 10 MET podczas próby wisiłkowej, oznacza to, że jest w stanie wykonywać aktywności o umiarkowanej intensywności, takie jak chodzenie, jazda na rowerze, czy lekka gimnastyka, przez dłuższy czas bez większego zmęczenia. Ten wynik może być szczególnie ważny dla pacjentów po przebytych operacjach serca lub po leczeniu chorób układu krążenia, ponieważ pozwala na ocenę postępów w rehabilitacji i określenie, jakie aktywności fizyczne są dla nich bezpieczne.

Należy jednak pamiętać, że uzyskana wartość MET nie jest jedynym kryterium oceny wydolności fizycznej. Ważne jest również uwzględnienie innych czynników, takich jak wiek, płeć, ogólny stan zdrowia i ewentualne ograniczenia zdrowotne pacjenta. Dlatego wynik 10 MET, który jest uważany za dobry, może być inaczej interpretowany w kontekście indywidualnych cezarii pacjenta.

Próba wisiłkowa, jest ważnym narzędziem diagnostycznym wykorzystywanym do oceny wydolności fizycznej pacjentów. Wynik 10 MET podczas tej próby wskazuje na zdolność do wykonywania umiarkowanego wysiłku fizycznego przez dłuższy czas i jest uważany za pozytywny. Niemniej jednak, interpretacja wyników zawsze musi uwzględniać indywidualne cezarii pacjenta oraz zalecenia lekarza. Przy właściwej analizie wyników MET można dostosować plan terapeutyczny i aktywność fizyczną do potrzeb i możliwości pacjenta, co jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnego stanu zdrowia.